رفلاکس ادراری یا برگشت ادرار چیست؟
باز هم با مقاله ای دیگر همراه شما هستیم تا اطلاعات شما را از انواع بیماری و مشکلاتی که با آن دست و پنجه نرم میکنیم و یا حتی از آنها خبر نداریم افزایش دهیم تا به بهبود سلامت شما که آرزوی ماست دست پیدا کنیم پس تا پایان مقاله همراه ما باشید.
در این مقاله به بررسی علل، علت و نحوه مواجه با بیماری رفلاکس اداری شما را آشنا میکنیم.در صورت عدم درمان رفلاکس اداری ممکن است عوارض جدی برای شما به وجود آورد.این مشکل در کودکان نیز پررنگ است.
جهت دریافت نوبت از آقای دکتر علیرضا رضایی کلیک کنید.
رفلاکس یا برگشت ادراری چیست؟
رفلاکس ادراری (Vesicoureteral reflux) به شکل جریان غیر طبیعی ادرار از مثانه به طرف لوله میزنای است (میزنای: لوله ای که کلیهها را به مثانه متصل میکند) تعریف می شود. همانطور که مطلع هستید جریان طبیعی ادرار در افراد سالم از کلیه به سمت مثانه اتفاق می افتد و در حالت طبیعی نباید این جریان به صورت برعکس صورت گیرد.
همانطور که بالاتر اشاره کردیم این مشکل در کودکان نیز مشاهده می شود و تشخیص درست و به موقع این بیماری می تواند کودک را از در معرض قرار گرفتن بیماری هایی مانند : عفونت دستگاه ادراری و حتی آسیب های کلیه ای دور کند. برای درمان این بیماری بصورت طبیعی از دارو یا جراحی استفاده می شود.
نشانه های رفلاکس ادراری چیست؟
- درد در پهلو یا شکم
- تکرر ادرار
- احساس سوزش در هنگام دفع ادرار
- تب
- دفع کم ادرار به صورت مکرر
- نیاز شدید به دفع ادرار
اما در نظر داشته باشید تشخیص این بیماری در کودکان سخت تر است چراکه ممکن است این بیماری علائم خاصی از خود بروز ندهد. اما بصورت کلی میتوان یک سری از علائم را برای عفونت مجاری ادراری در نظر گرفت:
- بی قراری
- از دست دادن اشتها و خورد و خوراک
- تب بدون دلیل
- شب ادراری
- وجود پروتئین در ادرار
- فشارخون بالا
- یبوست
- عدم کنترل در دفع مدفوع
چند نوع رفلاکس ادراری وجود دارد؟
- ریفلاکس ادراری اولیه
- ریفلاکس ادراری ثانویه
ریفلاکس ادراری اولیه: افراد مبتلا به ریفلاکس ادراری اولیه در حقیقت دچار نقص در یک دریچه هستند.کار این دریچه بصورت طبیعی این است که از بازگشت ادرار از مثانه به داخل میزنای جلوگیری میکند. ریفلاکس ادراری اولیه بسیار نمونه شایعتری است.
این نوع ریفلاکس که در کودکان رایج است ممکن است با افزایش سن به بهبود عملکرد دریچه و کمکم اصلاح ریفلاکس منجر شود.علت تین بیماری را بیشتر ژنتیکی پیش بینی می کنند و در افراد یک خانواده بیشتر رایج است.
ریفلاکس ادراری ثانویه: علت این نوع از ریفلاکس، معمولاً به عدم تخلیه کامل مثانه باز میگردد.گاهی به دلیل انسداد مثانه و یا نارسایی عضله مثانه و گاهی هم به دلیل آسیب وارد شده به اعصاب کنترل کنندهی دفع ادرار، تخلیه مثانه به صورت کامل و طبیعی انجام نمیشود.
جهت رزرو وقت با آقای دکتر علیرضا رضایی کلیک کنید.
روشهای تشخیص رفلاکس ادراری چیست؟
- سونوگرافی مثانه و کلیه: سونوگرافی به تشخیص مشکلات و اختلالات ساختاری کمک میکند. حتی از سونوگرافی میتوان در طی دوران بارداری برای ارزیابی تکامل جنینی و بررسی تورم احتمالی کلیه جنین به عنوان شاخصه اصلی ریفلاکس ادراری اولیه استفاده کرد.
- اسکن هستهای:در این روی تشخیصی از یک ردیاب تحت عنوان رادیوسکوپ استفاده میشود. دستگاه اسکنر، ردیاب را تشخیص داده و مشخص میکند که آیا مجاری ادراری به درستی عمل میکنند یا خیر.
- رادیولوژی اشعه ایکس مخصوص مجاری ادراری: در این روش تشخیصی از اشعه ایکس برای گرفتن تصاویری از مثانه در حالت پر و خالی و در نتیجه تشخیص اختلالات استفاده میشود. در این روش یک کاتتر ظریف و قابل انعطاف، از طریق میزراه وارد مثانه میشود. از طریق این کاتتر یک ماده رنگی وارد مثانه شده و سپس از جهات مختلف عکس اشعه ایکس گرفته خواهد شد.
درمان ریفلاکس ادراری:
داروها :عفونت مجاری ادراری مستلزم درمان دارویی سریع به منظور جلوگیری از گسترش عفونت به سمت کلیه است. برای پیشگیری از عفونت مجاری ادراری، پزشک در مقادیر پایین برای درمان عفونت آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد.
جراحی : در روش جراحی دریچه معیوبی که بین مثانه و میزنای قرار دارد اصلاح خواهد شد.روشهای جراحی عبارتند از:
- جراحی آندوسکوپی: در این روش درمانی یک لوله باریک که به سر آن دوربین نصب شده است از طریق میزراه وارد بدن میکند و بعد از آن یک حجم باز شونده در نزدیکی میزنای معیوب به توانایی بسته شدن آن به درستی کمک میکند.
- جراحی باز: این نوع از جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام میشود و بعد از آن جراح برای اصلاح عارضه باید برشی در قسمت پایینی شکم ایجاد کند.
- جراحی لاپاراسکوپی با کمک ربات: مشابه جراحی باز این روش هم برای اصلاح دریچههای معیوب بین میزنای و مثانه انجام میشود. با این تفاوت که در این روش یک برش بسیار کوچک ایجاد میشود. مزایای این روش علاوه بر برش بسیار کوچک، احتمال وقوع اسپاسم مثانه بسیار کمتر از جراحی باز است.