آزو اسپرمی

در این مقاله به بررسی در مورد آزواسپرم میپردازیم و سعی داریم مانند تمام مقالات درج شده اطلاعات شما را از موضوعات مختلف مرتبط به سلامتی افزایش دهیم و با همکاری همدیگر جامعه ای سالم تر بسازیم.ابتدا به تعریفی کلی از آزو اسپرم می پردازیم.

آزو اسپرمی چیست؟ وجود اسپرم در مایع منی یا عدم آن، به عنوان آزو اسپرمی شناخته می‌شود.

در صورت حاصل شدن کمتر از ۱۵ میلیون اسپرم در هر میلی‌لیتر منی، تعداد اسپرم به عنوان کمتر از میزان طبیعی در نظر گرفته می‌شود. تعداد کم اسپرم، احتمال بلوغ تخمک توسط یکی از اسپرم‌ها و در نتیجه حدوقت کمتر به بارداری را افزایش می‌دهد. در حالت آزو اسپرمی، هیچ اسپرم قابل اندازه‌گیری در مایع منی وجود ندارد.

آزو اسپرمی به دو نوع انسدادی و غیر انسدادی تقسیم می‌شود. در نوع انسدادی، عدم وجود اسپرم ممکن است ناشی از وجود مانع در لوله‌های اسپرم باشد. در نوع غیر انسدادی، مشکلات هورمونی در تولید اسپرم موجب اختلال می‌شود.

تقریباً یک درصد از مردان و بین ۱۵ تا ۲۰ درصد مردان مبتلا به مشکل ناباروری با آزو اسپرمی هستند.

انواع آزو اسپرمی چیست؟ آزواسپرمی به دو نوع انسدادی و غیر انسدادی تقسیم می‌شود.

در نوع غیر انسدادی، بیضه‌ها سالم هستند اما قابلیت تولید اسپرم را ندارند. این نوع آزو اسپرمی ناشی از مشکلات هورمونی یا برخی درمان‌ها مثل شیمی درمانی ایجاد می‌شود.

در نوع انسدادی، بیضه‌ها قابلیت طبیعی تولید اسپرم را دارند اما در مسیر رسیدن اسپرم به لوله‌های اسپرم مانع وجود دارد.

عوامل ایجاد آزو اسپرمی چیست؟ علت دقیق ایجاد آزو اسپرمی به طور کلی مشخص نیست، اما عوامل زیر احتمال ابتلا به آزو اسپرمی را افزایش می‌دهند:

  • برخی عوامل ژنتیکی مانند سندروم کلاین فلتر (سندروم XXY)
  • درمان‌های پزشکی مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی
  • واریکوسل (پیچ خوردگی و گرفتگی سیاه رگ‌های بالای بیضه)
  • وازکتومی یا عدم وجود مجرای دفران
  • جراحی در ناحیه لگن
  • عدم تعادل هورمونی و اختلالات غدد درون ریز
  • انزال معکوس (مایع منی به جای خروج از بدن وارد مثانه می‌شود)
  • مواجهه با آفت‌کش‌ها و سموم کشاورزی و حضور در محیط‌های کاری با مواد شیمیایی و گرما.

تشخیص آزواسپرمی: آزو اسپرمی علامت خاصی ندارد. اگر فرد به مدت طولانی سعی در بارداری داشته ولی موفقیتی حاصل نشده باشد، پزشک چند آزمایش برای تشخیص علت ناباروری اجرا می‌کند:

  • آنالیز اسپرم (بررسی مایع منی توسط میکروسکوپ)
  • آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌ها
  • سونوگرافی برای بررسی انسداد یا عدم انسداد
  • آزمایشات ژنتیکی برای بررسی مشکلات ژنتیکی

درمان آزو اسپرمی: درمان این اختلال به نوع و علت آن بستگی دارد. در بعضی موارد، قطع مصرف مواد مخدر یا برخی داروها ممکن است بهبود آزو اسپرمی را به همراه داشته و می‌تواند گام اول در رفع این مشکل باشد.

اگر آزو اسپرمی به دلیل انسداد یا بیماری واریکوسل باشد، جراحی و درمان این مشکل ممکن است به فرد توانایی باروری خود را باز گرداند. اگر آزو اسپرمی به دلیل مشکلات هورمونی و کاهش سطح هورمون‌ها (LH و FSH) باشد، تجویز این هورمون‌ها ممکن است به حدی بهبود بخشد که مشکل ناباروری حل شود. در مواردی که افراد تمایل به جراحی ندارند، استخراج مستقیم اسپرم از بیضه برای اجرای روش‌های مانند لقاح خارج از رحم (IUI و IVF) نیز گزینه‌ای است.

کلیتاً، آزو اسپرمی انسدادی قابل درمان است و با استفاده از روش‌های جراحی یا استخراج اسپرم از بیضه‌ها، افراد قابلیت باروری خود را به دست می‌آورند. اما آزو اسپرمی غیر انسدادی قابل درمان نمی‌باشد و افراد مبتلا به این حالت امکان باروری را نخواهند داشت.

متشکرم تا پایان مقاله همراه ما بودید، سلامت باشید.

doctor alireza_rezaei وب‌سایت

یک نظر

  • I will immediately snatch your rss feed as
    I can’t find your email subscription hyperlink or newsletter service.
    Do you have any? Please allow me recognize so
    that I may subscribe. Thanks.

  • دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *