بیماری پیرونی ، راه های تشخیص و درمان
بیماری پیرونی در حقیقت شرایطی است که در آن بافت اسکار یا پلاک در آلت تناسلی آقایان منجر به خم شدن ، به شکل منحنی در آمدن یا حتی از دست دادن طول و عرض (دور آلت تناسلی) می شود.از جمله علائمی که میتوانید بررسی کنید که آیا به بیماری پیرونی دچار هستید یا نه این است که؛ بتوانید بافت پلاک را لمس کنید یا حتی در بخشی از آلت تناسلی احساس درد داشته باشید و در حال نعوظ آلت تناسلی شما به جهات مختلف خم شوند. اما در کل ممکن است در شرایطی به نام ساعت شنی نیز ظاهر شود که به علت فرورفتگی هایی باشد که بر روی آلت تناسلی شما قرار دارد. پس اگر تا اینجای مقاله هر یک از علائم بالا را داشتید با ما همراه باشید البته لازم به ذکر نیست که تشخیص صحیح بیماری ها بر عهده دکتر اورولوژیست می باشد.
بیماری پیرونی به چه شکل تشخیص داده می شود؟
- آیا طول آلت تناسلی شما کم شده است؟
- به صورت حدودی چقدر از طول آلت تناسلی خود را ازدست داده اید؟
- آیا آلت تناسلی شما دچار انحنا است؟
- چه زمانی متوجه شدید که آلت تناسلی شما دچار انحنا است؟
- آلت تناسلی شما به کدام سمت انحنا دارد؟
- آیا داشتن رابطه جنسی برای خودتان یا همسرتان دردناک است؟
- آیا دچار اختلال نعوظ هستید؟
- کسی از اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا است؟
- تاریخچه مصرف دارویی خود را بررسی کنید.
- آیا به بیماری های دیگری همانند خودایمنی یا دیابت دچار هستید؟
پزشکی که به آن مراجعه کردید با پرسیدن این سوالات از شما توضیحات مورد نظر را می خواهد البته معاینه به شکل فیزیکی توسط دکتر نیز صورت میگیرد. ممکن است معاینه را با تزریق داروی وازواکتیو به شما به پایان برساند که باعث نعوظ و سفت شدن موقت آلت تناسلی شما می شود.
علت بیماری پیرونی چیست؟
با اینکه به صورت کلی نمی توان به طور دقیق علت این بیماری را بیان کرد اما عده ای از پژوهشگران بر این باور هستند که جای زخم پس از آسیب به آلت تناسلی شما در حالت نعوظ علت این بیماری است که معمولا خم شدن غیر طبیعی آلت در طول رابطه جنسی از علل های آن شمرده می شوند. این تغییرات ممکن است در نتیجه آسیب های کوچک و ناشناخته ای که در طول رابطه جنسی منظم رخ دهد.
چه کسانی به بیماری پیرونی مبتلا میشوند؟
این بیماری ممکن است گریبان گیر هر مردی شود اما به طور کلی بعضی عوامل شانس ابتلا به بیماری را افزایش میدهند.
- سن: افزایش سن رابطه مستقیم با بیماری پیرونی دارد حتی شانس ابتلا به این بیماری در افراد 40 تا 70 سال حدود 10 تا 15 درصد بالاتر می رود.
- سرطان پروستات: این بیماری احتمال ابتلا به بیماری پیرونی را افزایش میدهد.
- بیماری خود ایمنی: احتمال ابتلا به پیرونی با دارا بودن بیماری خودایمنی بیشتر میشود.
- ژنتیک : اگر یکی از اعضای خانوادتان درگیر این بیماری باشد احتمال درگیر شدن شما با این بیماری بیشتر است.
- اختلال نعوظ : افراد مبتلا به اختلال نعوظ مرتبط با دیابت، چهار تا پنج برابر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
درمان بیماری پیرونی:
1-مصرف دارو : پزشک ممکن است یک سری داروهای خوراکی یا تزریقی به آلت تناسلی را برای بیمار تجویز نماید. پزشکان معمولاً در صورت ابتلا به بیماری پیرونی حاد و در صورتی که بیمار قصد جراحی نداشته باشد، داروها را تجویز می کنند.
2-درمان با استفاده از دستگاه کشش: در این روش درمانی از یک دستگاه خارجی مانند دستگاه نعوظ خلاء یا دستگاه کشش برای کشش ملایم آلت تناسلی شما و حتی گاهی اوقات آن خم کردن در جهت مخالف انحنا استفاده می شود.
3-عمل جراحی : در صورت ابتلای بیمار به بیماری پیرونی شدید که برقراری رابطه جنسی را دشوار یا غیرممکن می کند، جراحی را توصیه می کنند. فقط در صورتی که در مرحله پایدار یا مزمن این بیماری هستید، که در آن جای زخم و انحنا دیگر پیشرفت نمی کند و بین 6 تا 12 ماه هیچ دردی نداشته اید، باید جراحی کنید.روش عمل جراحی خود به سه قسمت تقسیم می شود و شامل :
الف) کوتاه کردن سمت سالم آلت تناسلی : جراح با استفاده از بخیه داخلی تکه های کوچک بافت را در قسمت بیرونی برش می دهد و بافت باقی مانده را می دوزد.
ب ) بلند کردن قسمتی از آلت خمیده : در صورت داشتن انحنای شدید یا اگر شفت باریک یا بسیار کوتاه باشد، پزشک این نوع جراحی را توصیه می کند. جراح بافت اسکار را بریده و ممکن است مقداری از آن را بردارد و فضای باقیمانده را با نوعی پیوند پر می کند.
ج) پروتز آلت تناسلی: در این روش درمانی، جراح ارولوژی یک پروتز را در آلت تناسلی شما کاشت می کند که به شما این امکان را می دهد که به یک نعوظ مستقیم و سفت و سخت بدون دارو دست پیدا کنید که تا زمانی که می خواهید طول بکشد. هنگامی که دیگر نمی خواهید نعوظ داشته باشید، می توانید پروتز را به سادگی تخلیه کنید.
